กลับมาที่คำคมจีนชุดแรกกันดีกว่านะคะ ยังจำได้มั้ยคะ
施恩不要提 受惠时常道。
ยามให้ไม่ควรคิด ยามรับควรตอบแทนคุณยังอ่านกันออกหรือไม่คะ
"ซือเอินปู้เย้าถี" "โซ่วฮุ้ยซูฉางเต้า"
เรามาเริ่มที่ส่วนที่สองกันนะคะ โซ่ว 受 มาจากรูปดั้งเดิมคือ ซึ่งจะเห็นว่าด้านบนเหมือนมือและที่อยู่ในโดมก็เหมือนมือ ที่เราเคยพูดถึงตอนก่อนๆมาแล้ว มือบนมือล่าง แสดงถึงการรับ โดยโดมนั้นคือรูปเรือสมัยก่อน แต่แผลงรูป ซึ่งแต่เดิมเป็นรูปนี้ จึงเป็นที่มาของการแสดงการรับระหว่างมือ 2 มือที่ส่งเรือต่อกัน สมัยโบราณเรือเป็นสิ่งที่ใช้บรรทุกของได้มากมายเพื่อส่งต่อไปมา เรือจึงเป็นสัญญลักษณ์แทนของมีค่า และอันที่จริงแล้วสมัยโบราณแปลได้ทั้งว่ารับและให้ แต่มาปัจจุบันแปลว่ารับอย่างเดียว ให้ก็จะมีตัวนำหน้าเพิ่มมาอีกตัวหนึ่ง ไว้ว่ากันทีหลังนะคะ
ดูรูปชัดๆอีกทีนะคะ
เพื่อนๆบอกว่าอ่านแล้วก็งงๆ ก็ลองอ่านหลายๆรอบสิค่ะ อย่างที่ย้ำเสมอ ภาษาจีนต้องมีจินตนาการควบด้วยค่ะ จะเอาทื่อๆแล้วเห็นเลยไม่ได้ค่ะ เพราะพัฒนามานานหลายพันปี จนเปลี่ยนรูปไปก็มากแล้วค่ะ แต่น่าจะสนกุดีนะคะ พัฒนาความคิดสร้างสรรค่ะ
แค่นี้ก่อนนะคะ แล้วมาว่ากันใหม่ตอนหน้าค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
You are free to comment. We will treat it as our honor.